ψιτ #1 Εάν τα παιδιά έχουν ήδη συνηθίσει την τυπική διατροφή και θέλεις να κάνεις τη μετάβαση σε κάτι πιο υγειινό, να ξέρεις ότι ο επιμένων νικά. Θα συνηθίσουν.
Στην αρχή μπορείς να κάνεις λίγα υγιεινά βήματα μέσα στην εβδομάδα. Να μην αφαιρείς (π.χ. γλυκά), αλλά να προσθέτεις (π.χ. ένα ωραίο smoothie φρούτων). Να υποκαθιστάς την πίτσα που τους αρέσει με μια δική σου εκδοχή (καλή ζύμη, μπόλικα λαχανικά), την μερέντα που τους αρέσει, με αυτήν την εκδοχή, τα μπέργκερ που αγαπούν με δικά σου (φαλάφελ, μπεργκερ λαχανικών, ψημένα πλευρώτους, οι επιλογές πολλές).
Μην περιμένεις τους γευστικούς κάλυκες των παιδιών να μεταμορφωθούν από τη μια στιγμή στην άλλη. Για αρχή χρησιμοποίησε σφολιάτες, ψωμιά και μακαρόνια ως όχημα υγιεινότερων συστατικών όπως τα λαχανικά.
ψιτ #2 Κάντο έυκολο και για εσένα και για τα παιδιά. Έχε πλυμένα φρούτα στη φρουτιέρα, κράτα τάπερ με γεύματα στην κατάψυξη, πάρε φύλλο και κάνε μια γρήγορη γέμιση ώστε να υπάρχουν στο σπίτι χορτοπιτάκια, για αρχή έχε ψωμί το οποίο μπορείς να φρυγανίσεις και να αλείψεις με αβοκάντο, πάρε καλό ποιοτικά μέλι.
Βάλε τα παιδιά να “παίξουν” στον αποχυμωτή συνδυάζοντας γεύσεις, θαυμάζοντας τα χρώματα των χυμών, δοκιμάζοντας… άστα να κάνουν μπόλικο χυμό, τον οποίο μπορείτε να πιείτε επί τόπου, αλλά και να αποθηκεύσεις σε γυάλινα μπουκάλια για 40 ώρες περίπου (με λίγο λεμόνι μέσα). Μετά το ποδόσφαιρο, πριν τα αγγλικά, ανά πάσα στιγμή μπορούν να πάρουν ένα μπουκάλι, αντί για κάτι έτοιμο.
ψιτ #3 Γίνε το παράδειγμα. Όταν οι γονείς δεν έχουν χρόνο να κάτσουν στο τραπέζι να φάνε και να συζητήσουν, όταν τρώνε κολλημένοι στην τηλεόραση χωρίς συνείδηση του τι μπαίνει στο σώμα τους, όταν έχουν μυστική κρυψώνα με σοκολάτες και γαριδάκια, πως περιμένουμε μια καλή διατροφική στάση από τα παιδιά; Καμία ενοχή δεν θέλω με αυτό να δημιουργήσω στο γονιό, ιδίως σε μια εποχή που τα γονεϊκά πρέπει έχουν γίνει αμέτρητα.
Είναι θέμα προτεραιοτήτων. Αν θέσεις το διατροφικό κομμάτι ως μια από της προτεραιότητες του σπιτιού σου, θέτεις τη βάση για υγιή παιδιά. Δεν είναι απλά η συμπεριφορά στο τραπέζι, ή μερικά κιλάκια παραπάνω. Η τροφή μας είναι το φάρμακό μας όπως έλεγε ο Ιπποκράτης και ως γονείς έχουμε την απόλυτη ευθύνη για την αυριανή υγεία αυτού του πλανήτη.
ψιτ #4 η μάνα μου – μια κοντή αλλά ικανότατη νηπιαγωγός – είχε πάντα την αρχή ότι έπρεπε να τρώω ότι υπήρχε στο τραπέζι. Δεν μου άρεζαν οι φακές; Έμπαιναν στο ψυγείο μέχρι να σκυλοπεινάσω και να τις φάω με όρεξη και πάθος. Δεν ήθελα τη φασολάδα; Δεν εμφανίζονταν ούτε τοστάκια, ούτε “να σου βράσω ένα αυγουλάκι” και σε καμία περίπτωση τίποτα γλυκό. Αυστηρή μεν, αλλά ενδιαφέρουσα τακτική.
Το παιδί μετέχει του φαγητού που τρώνε όλοι στο τραπέζι. Είναι μέλος της οικογενειακής κοινωνίας. Σερβίρεται τελευταίο, ενώ βλέπει τους γονείς να σερβίρουν πρώτα τον παππού και την γιαγιά. Το φαγητό είναι μια τελετουργία, όχι μια διαδικασία.
ψιτ #5 μη φοβηθείς να παίξεις με τα παιδιά στην κουζίνα. Πιο κουραστική η διαδικασία για εσένα, αλλά μεγάλο μάθημα για αυτά. Είναι πολύ πιο ευχάριστο για αυτά να διαλέξουν τα χρωματιστά υλικά μιας σαλάτας ή να κάνουν μπισκοτάκια σε διάφορα σχέδια, παρά να μαρινάρουν ωμές κότες. Όταν εμπλέκονται στην παρασκευή, είναι πιο πιθανό να θέλουν να δοκιμάσουν τον καρπό των κόπων τους, ακόμα κι αν αυτός είναι μπάμιες.
Κάποιος έλεγε ότι τα παιδιά του δεν τρώγανε μπρόκολο μέχρι που παίξαν ένα παιχνίδι και προσποιούμενοι τους γιγάντιους δεινόσαυρους, έτρωγαν τα τουφάκια του μπρόκολου που συμβόλιζαν ολόκληρα δέντρα. Τα παιδιά συνήθισαν τη γεύση και ζητούσαν να ξαναπαίξουν το παιχνίδι. Μια ωραία ή αστεία παρουσίαση, μπορεί να τα κερδίσει και να δοκιμάσουν ένα πιάτο που αλλιώς δεν θα γύριζαν να το κοιτάξουν.
Σχετικό άρθρο: 3 πρακτικοί τρόποι για να βελτιώσεις τη διατροφή των παιδιών σου
