Μια διατροφή πλούσια σε ζωϊκές πρωτεϊνες, μπορεί να φέρει πολλά προβλήματα στον οργανισμό, ο οποίος δεν είναι σχεδιασμένος για να καταναλώνει κρέας. Το κρέας επιβαρύνει πολύ την ανθρώπινη πέψη, με τους ιστούς του να μην μεταβολίζονται πλήρως και πολλές φορές να κάθονται για καιρό στις κρυφές γωνιές του εντέρου.
Όμως, το μεγαλύτερο πρόβλημα προκύπτει από αλλού: από την αύξηση των οξέων στο σώμα, που επέρχεται με την κατανάλωση κρέατος.
Τι επιπτώσεις έχει αυτό;
Κόκαλα & ιστοί
Με την αύξηση της οξύτητας πυροδοτείται μια εξισορροπητική διαδικασία στο σώμα, που προσπαθεί να το επαναφέρει στα φυσιολογικά επίπεδα μιας ελαφριάς αλκαλικότητας. Για να συμβεί αυτό, ο μηχανισμός απελευθερώνει αποθηκευμένο ασβέστιο από τα κόκαλα, τους τένοντες, το συνδετικό ιστό. Μιλάμε δηλαδή για τενοντίτιδα, για προβλήματα δοντιών, πτώση οργάνων, αλλαγή στη δομή του εντέρου, οστεοπόρωση, γήρανση δέρματος, φλεβίτιδα και άλλα, αναλόγως με το τι προδιάθεση έχει το σώμα. Αν συνδυαστεί αυτή η διατροφή με την καθημερινή κατανάλωση καφέ και το άγχος, τότε η απώλεια ασβεστίου είναι παραπάνω από δεδομένη.
Ενδοκρινικό
Δύο είναι οι αδένες που πλήττονται από την κατανάλωση κρέατος – ο παραθυρεοειδής και τα επινεφρίδια – κι όμως το ενδοκρινικό είναι ένα σύστημα που στηρίζεται στην πλήρη ισορροπία για να λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένο πιάνο. Ένα πλήκτρο-αδένας να είναι φάλτσο, συμπαρασύρει τα πάντα.
Ως προς τα επινεφρίδια, είναι πια γνωστό θεωρώ, ότι κάποιες από τις ορμόνες του ζώου περνούν στο ανθρώπινο σώμα μέσα από την κατανάλωση του κρέατος. Ορμόνες άγχους όπως η αδρεναλίνη, από ένα ζώο που οδηγείται σε σφαγή, αυξάνουν τα επίπεδα στρες στο σώμα και αναγκάζουν τα επινεφρίδια του ανθρώπου να υπολειτουργήσουν, καθώς έχουν πάρει το μήνυμα πως το σώμα έχει βρεί από αλλού έτοιμη πηγή ορμονών που ρυθμίζουν το άγχος ή τη χαλάρωση.
Από την άλλη ο παραθυρεοειδής είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση ασβεστίου στο σώμα. Όταν ο παραπάνω μηχανισμός, απελευθερώνει ασβέστιο από τα κόκαλα, κανονικά αυτό το ασβέστιο θα έπρεπε να μπορεί να επαναπορροφηθεί. Αυτό δεν συμβαίνει όμως, γιατί οι ζωϊκές πρωτεϊνες εμποδίζουν τη λειτουργία του παραθυρεοειδή. Μια χρόνια ανισορροπία στον παραθυρεοειδή, σημαίνει ότι μπορεί να παρασυρθεί και ο διπλανός αδένας – ο θυρεοειδής. Ο παραθυρεοειδής και η λεπτές ισορροπίες του ασβεστίου ευθύνονται και για το βιολογικό κομμάτι της κατάθλιψης.
Λεμφικό
Σε έναν οργανισμό με μόνιμα αυξημένα επίπεδα οξύτητας, το λεμφικό αρχίζει και πήζει, βρωμίζει και υπολειτουργεί. Αντί να περνάει από κάθε κύτταρο καθαρίζοντας τα μεταβολικά κατάλοιπα, αρχίζει και εμφανίζει οίδημα, φλεγμονές και αρρώστια. Κάθε είδους ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί σε ένα περιβάλλον κακού λεμφικού.
Αίμα
Το τελευταίο πράγμα που αποτελεί δείκτη οξύτητας στο σώμα είναι το αίμα. Γι’ αυτό συχνά οι μάστορες της αποτοξίνωσης λένε ότι πιο χρήσιμο θα ήταν να κάνουμε εξετάσεις λέμφου, παρά αίματος. Βέβαια, οι γιατροί δεν γνωρίζουν ακόμα ακριβώς πώς λειτουργεί το λεμφικό. Ο δείκτης που θα πρέπει να προσέχεις είναι η κρεατινίνη (να μην ανεβαίνει πάνω από το 1.2).
Ενέργεια
Οι ζωντανές τροφές φέρουν ένα ηλεκτρικό φορτίο, που θρέφει το σώμα σε ένα επίπεδο πέρα από το θερμιδικό και το χημικό. Στο άλλο άκρο βρίσκεται το κρέας, το οποίο για να είμαστε ειλικρινείς είναι ένα νεκρό ζώο, με μηδενικό ηλεκτρικό φορτίο. Αντίθετα, οι τροφές αυτές απαιτούν την κατανάλωση ηλεκτρισμού, χωρίς να φέρνουν τίποτα ωφέλιμο ενεργειακά για το σώμα. Όταν τρως νεκρή τροφή, είναι επόμενο να έχεις και βαριά ενέργεια.
