Τα ζώα της φύσης χωρίζονται σε σαρκοφάγα, φυτοφάγα, παμφάγα και φρουτοφάγα.
Σαρκοφάγα ζώα: περπατούν στα τέσσερα, έχουν ουρές, γεννάνε πολλά μικρά, έχουν αιχμηρά νύχια και δόντια ώστε να σκοτώνουν την τροφή τους και να μπορούν να φάνε κάθε κομμάτι από το ψοφίμι ωμό, τραχειές γλώσσες, δεν ιδρώνουν από τους πόρους του δέρματος, αλλά από τη γλώσσα, έχουν λείο και κοντό έντερο, έτσι ώστε να μην σαπίζει το κρέας που καταναλώνουν μέσα τους, κοιμούνται πολλές ώρες, το pH του στομάχου εξαιρετικά όξινο, ώστε να λιώσει την τροφή, συκώτι 50% μεγαλύτερο από το ανθρώπινο και σύνθετο, μεγαλύτερες ανάγκες για πρωτεϊνη, όξινα ούρα.
Φυτοφάγα ζώα: περπατούν στα τέσσερα, έχουν ουρά, δεν έχουν δάχτυλα, έχουν πλατιά δόντια ώστε να λιώνουν τις φυτικές ίνες των φυτών που καταναλώνουν, πολύ σύνθετα στομάχια (κάποιες φορές δύο ή τρία στομάχια ανά ζώο), μακρύ έντερο για να απορροφούνται οι θρεπτικές ουσίες, αλκαλικά ούρα.
Παμφάγα ζώα: έχουν ουρά, δεν έχουν δάχτυλα, έχουν λίγους αδένες για εφίδρωση, έντερο κοντύτερο από το ανθρώπινο, η γαστρεντερική οδός είναι δέκα φόρες όσο η σπονδυλική τους στήλη, σύνθετο και μεγαλύτερο συκώτι από το ανθρώπινο (κατ’ αναλογία), έντονοι κυνόδοντες ή ράμφη, όξινα ούρα.
Φρουτοφάγα ζώα: περπατούν στα δύο πόδια, έχουν δάχτυλα για να μαζεύουν τους καρπούς, λεία γλώσσα, ιδρώνουν, έγχρωμη όραση, γεννούν ένα μικρό, έντερο με πτυχώσεις για καλύτερη απορρόφηση, συκώτι μεσαίου μεγέθους και απλούστερης λειτουργίας, η γαστρεντερική οδός είναι δώδεκα φορές όση η σπονδυλική στήλη (έχει μήκος δηλαδή, αφού τα ζώα αυτά δεν τρώνε κρέας που υπάρχει φόβος να σαπίσει κατά το πέρασμά του από ένα μακρύτερο έντερο), έχουν τριάντα δύο δόντια με κοπτήρες, τραπεζίτες και μικρούς, μη-αιχμηρούς κυνόδοντες, , κάποια έχουν ουρά – κάποια όχι, αλκαλικά ούρα.
Ανατομικά ο άνθρωπος (αν ταυτίζεσαι με αυτήν την κατηγορία) ανήκει ξεκάθαρα στην τελευταία κατηγορία. Ας έχουμε υπόψιν ότι κανένα ζώο στη φύση δεν μαγειρεύει, ούτε επεξεργάζεται την τροφή του. Αν έπρεπε να κυνηγήσεις ένα ζώο, να το σφάξεις χωρίς τη βοήθεια εργαλείων, να το ξεκοιλιάσεις με τα δόντια και να το φας ωμό κάθε φορά που επιθυμείς ένα λουκάνικο, ένα σουβλάκι ή λίγο γύρο, τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο άνθρωπος έχει μεγάλη επιθυμία για ζάχαρη.
Αυτές οι γλυκιές γεύσεις των απλών υδατανθράκων (φρούτα, γλυκά λαχανικά, κάποιοι ξηροί καρποί και βότανα) είναι η φυσική μας κλίση. Αν δεν παραβιάζαμε τη φύση αυτή, δεν θα υπήρχε πρόβλημα παραπανίσιων κιλών για κανέναν άνθρωπο. Βασανίζουμε απροκάλυπτα τα σώματα τα δικά μας και των παιδιών μας, προκαλώντας σωρεία παθήσεων, στερώντας μας την ενεργητικότητα και τη δύναμη για την οποία είμαστε φτιαγμένοι. Και όλα αυτά για να τρώμε ψόφιες σάρκες, επεξεργασμένες τροφές από τα ράφια των σούπερ μάρκετ και γλυκά κενών θερμίδων, που δεν προσφέρουν θρεπτικά στον οργανισμό.
Έχεις ποτέ δει χοντρό λιοντάρι; Ή ελάφι που να τρώει λιγότερες θερμίδες από αυτές που θέλει; Εάν ο άνθρωπος εναρμονιστεί με την ίδια του τη φύση, όχι μόνο εξαλείφεται το πρόβλημα του βάρους, αλλά αποκτά αστείρευτη πηγή ενέργειας και του χαρίζεται μια ποιότητα δύναμης και υγείας που μόνο στη φύση μπορείς να συναντήσεις.
[…] Αυτή η υπέροχη λεπτή ισορροπία, είναι σχεδιασμένη για τον άνθρωπο (και κάθε φρουτοφάγο ζώο), σε αντίθεση με τη χημεία της επεξεργασμένης ζάχαρης. […]
[…] Είναι μια τέλεια κατασκευή. Το ερώτημα είναι όμως τι είναι φτιαγμένος ο άνθρωπος να τρώει; Οι επεξεργασμένες τροφές, το κρέας, τα αυγά, τα […]
[…] σημείο. Η ένστασή μου στα γαλακτοκομικά είναι ριζική για πολύ απλούς λόγους, αλλά εδώ ας κοιτάξουμε τι λέει η σύγχρονη ιατρική […]