Δεν μου αρέσει να γράφω τέτοιου τύπου άρθρα με στεγνά γεγονότα, νούμερα και στατιστικά, αλλά ίσως είναι χρήσιμο να υπάρχουν κάποιες πληροφορίες γύρω από τα γαλακτοκομικά, συγκεντρωμένες σε ένα σημείο. Η ένστασή μου στα γαλακτοκομικά είναι ριζική για πολύ απλούς λόγους, αλλά εδώ ας κοιτάξουμε τι λέει η σύγχρονη ιατρική έρευνα…
Μωρά
Τα μωρά που πίνουν αγελαδινό γάλα κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής τους, κινδυνεύουν να παρουσιάσουν έλλειψη σιδήρου σύμφωνα με τη σύγχρονη έρευνα. Όχι μόνο δεν μπορούν τα βρέφη να απορροφήσουν το σίδηρο του γάλακτος, αλλά σταματούν να απορροφούν σίδηρο και από άλλες τροφές. Επί πλέον το αγελαδινό γάλα προκαλεί συχνά κολικούς ακόμα και από την έμμεση κατανάλωση (αν πίνει η μάνα που θηλάζει) και αλλεργίες. Με βάση αυτά τα νέα δεδομένα, ευτυχώς οι παιδίατροι έχουν σταματήσει να προτείνουν την ένταξη του αγελαδινού γάλακτος στη διατροφή των βρεφών κάτω του έτους.
Διαβήτης
Φαίνεται πως υπάρχει συσχετισμός των γαλακτοκομικών με τον ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη τύπου I (νεανικός), με την πρωτεϊνη του γάλακτος να ενεργοποιεί τυχόν προδιάθεση στον ασθενή.
Αλλεργίες
Τα γαλακτοκομικά θεωρούνται μια από τις βασικές αιτίες των διατροφικών αλλεργιών σε βρέφη και ενήλικες. Τα πιθανά συμπτώματα συμπεριλαμβάνουν άσθμα, έκζεμα, ημικρανίες, δερματικές παθήσεις, έλκωση του χείλους ή του στοματικού βλεννογόνου (άφθες).
Δυσανεξία
Πάνω από το 70% του ενήλικου πληθυσμού του κόσμου παρουσιάζει δυσανεξία στη λακτόζη, κάτι που κάνει τους διατροφολόγους να πιστεύουν, ότι πιθανόν αυτή να είναι η φυσιολογική κατάσταση για τους ενήλικες και πως δεν πρόκειται για κάποιο ελάττωμα. Τα κύρια συμπτώματα της δυσανεξίας είναι πόνοι στην κοιλιά, πρήξιμο, τυμπανισμός, αέρια και διάρροια.
Βακτήρια
Το γάλα είναι ιδανική τροφή για την ανάπτυξη και την καλλιέργεια βακτηριδίων και μικροοργανισμών. Η γκάμα είναι πραγματικά πολύ μεγάλη και οι τωρινές μελέτες δείχνουν πως κάποιοι μικροοργανισμοί επιζούν ακόμα και μετά την παστερίωση. Χαρακτηριστική περίπτωση το μυκοβακτηρίδιο της παραφυματίωσης: προκαλεί εντερίτιδα στις αγελάδες, είναι η πιο διαδεδομένη βακτηριακή ασθένεια των οικόσιτων ζώων και φαίνεται πως στον άνθρωπο συμβάλει στο να εμφανιστεί το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου.
Η listeria monocytogenes εμφανίζεται στα μαλακά τυριά και μπορεί να προκαλέσει σοβαρότατες ασθένειες όπως μηνιγγίτιδα και σηψαιμία (ομάδες υψηλού κινδύνου: οι ηλικιωμένοι, οι έγκυες τα βρέφη και όσοι είναι σε ανοσοκαταστολή).
Φάρμακα
Μεγάλη ποικιλία φαρμάκων χορηγείται πια στα ζώα. Αντιβιοτικά, ορμόνες που επιταχύνουν την ανάπτυξη ή την παραγωγή γάλακτος, αντιπαρασιτικά. Χορηγούνται ακόμη προσταγλανδίνες, ωκυτοκίνη και ορμόνες που διεγείρουν το λεμφικό σύστημα (των αγελάδων… ή μήπως και το δικό μας;). Αυτό το χημικό κοκτέιλ, υποτίθεται ότι βρίσκεται σε όρια που δεν διαταράσσει τον ανθρώπινο οργανισμό. Αυτό όμως είναι δεδομένα λάθος σε μια ολιστική προσέγγιση. Κάθε τι βρίσκεται σε διάλογο με το σώμα και όταν αυτό βομβαρδίζεται με ορμόνες επί γενιές, βλέπουμε επιπτώσεις (νωρίτερα η περίοδος στα κορίτσια, ορμονικά προβλήματα και εκθήλυνση στα αγόρια, ζητήματα αναπαραγωγικού συστήματος κλπ).
Πύον
Η βιομηχανοποίηση της παραγωγής γάλακτος σημαίνει ότι από την κάθε αγελάδα θα πρέπει να βγάλουμε το περισσότερο δυνατόν γάλα. Η αναπαραγωγή ξεκινάει πολύ νωρίτερα και με σχεδόν μηδενικά διαλείμματα. Αυτός ο τεχνητός ρυθμός πίεσης, σημαίνει πως οι αγελάδες παθαίνουν συνεχώς μαστίτιδες και παράγουν πύον μαζί με το γάλα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση επιτρέπονται 400.000 κύτταρα πύου ανά λίτρο γάλακτος. Το αυξημένο πύον όμως μειώνει την αξία του γάλακτος, οπότε τι κάνουμε; Φαύλος κύκλος. Ξαναχορηγούμε αντιβιώσεις, υπολείμματα των οποίων φτάνουν στον ανθρώπινο οργανισμό, κάνοντας έτσι πιο ανθεκτικά τα βακτήρια και πιο δύσκολη την αντιμετώπιση ανθρώπινων ασθενειών.
Συμπύκνωση
Το γάλα αποτελεί μια εξαιρετικά συμπυκνωμένη και θρεπτική τροφή που διασφαλίζει την ανάπτυξη. Έχουμε όμως διαστρεβλώσει πολλά σε αυτόν τον κόσμο και έχουμε δημιουργήσει ένα χημικά επιβαρυμένο περιβάλλον που περνάει στο γάλα. Ακόμη και στο ανθρώπινο γάλα εντοπίζονται τεχνητά χημικά προϊόντα. Kάποια στιγμή όμως, σταματάει ο θηλασμός. Από αυτό το σημείο και μετά δεν χρειάζεται το σώμα άλλο γάλα, ιδίως από κάποιο άλλο είδος. Μπορείς να αναζητήσεις συγκεκριμένη έρευνα που συνδέει την κατανάλωση αγελαδινού γάλακτος με την εμφάνιση καρκίνου του μαστού. Η έρευνα είναι παλαιότερη, έγινε στο Ισραήλ και στα ευρήματα αναφέρονται τρεις καρκινογόνες ουσίες που ανιχνεύτηκαν στο γάλα και έχουν χαρακτηριστικά παρόμοια με το οιστρογόνο.
