Υπάρχουν πολλά επίπεδα στην πραγματικότητα που ζούμε. Μια πράξη όπως το σεξ, μπορεί να περιοριστεί στο εντστικτώδες σωματικό επίπεδο, όπως κάνουν τα ζώα, ή να γίνει βασανιστική για όσους χρησιμοποιούν το μυαλό. Μπορεί επίσης να κουβαλήσει πάνω της πολύ συναίσθημα, ή να γίνει έδαφος μυστικής συνεύρεσης. Τι αλλάζει;
Μυαλό
Όλη η εκπαίδευση, η σύγχρονη ψυχολογία, η ζωή γενικά μας κατευθύνει καθημερινά να ζούμε μέσα στο μυαλό. Μεγάλη φυλακή γενικώς, αλλά και ειδικώς όσον αφορά το σεξ δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να έρθεις σε αυτήν τη στιγμή ως άλλη μια ιστορία “η κουρασμένη”, “η δεν με καταλαβαίνει”, “η τι θα μαγειρέψω αύριο” κλπ κλπ. Ακόμη χειρότερα όταν σταματήσεις να σκέφτεσαι τη δική σου ιστορία και αρχίζεις να σκέφτεσαι τη δική του… “ξέχασε τα σκουπίδια”, “λεφτά για το ενοίκιο” κλπ κλπ κλπ. Το μυαλό φίλη μου, είναι ο θάνατος του σεξ. Αν δεν κάνεις συχνές εξόδους από αυτή τη διανοητική φυλακή μέσα στην ημέρα, θα αδυνατείς να βγεις από αυτή και την ώρα του σεξ. Κρίμα.
Σώμα
Οκ το παλιό καλό σεξ του ενστίκτου και της διαιώνισης του είδους. Το κάνουν και τα ζώα. Είναι μεγάλο άλμα να βγεις από το μυαλό και να μπεις στο σώμα. Στην αίσθηση, στη μυρωδιά, τον ρυθμό, τη θερμοκρασία, την τριβή. Αλλά αυτό δεν είναι όλο.
Ευτυχώς.
Συναίσθημα
Το συναίσθημα είναι, εννοείται πολύ σημαντικό συστατικό σε αυτή τη συνταγή. Δεν θα το αμφισβητήσω αυτό ούτε λεπτό. Αλλά για το πολύ καλό σεξ φίλη, δεν πρέπει να μείνεις ούτε στο συναίσθημα.
Ενέργεια
Το πολύ καλό σεξ είναι ενέργεια. Και είναι ενέργεια που την φέρνει η γυναίκα. Η δουλειά του άντρα είναι τελείως διαφορετική. Η σεξουαλικότητά του ξυπνάει από εξωτερικούς παράγοντες. Η γυναίκα έχει μέσα της μια τελείως μυστική πρόσβαση σε αυτό το ενεργειακό πηγάδι. Η γυναίκα είναι σεξ. Γι’ αυτό και μετά την επιτυχία του βιάγκρα, όλες οι φαρμακευτικές προσπάθησαν να δημιουργήσουν το αντίστοιχο γυναικείο χάπι, αποτυγχάνοντας παταγωδώς. Το καλό σεξ είναι σαν ένα άλογο που τρέχει, αλλά φίλη, μόνο εσύ μπορείς να το δεις. Συντονίζεσαι μαζί του παίρνοντας μαζί και τον άντρα σου σε μία έκσταση τριών ενεργειών (η δική σου, η δική του και αυτή με την οποία συντονιστήκατε).
Και πως;
Με άσκηση κλείνοντας το νου όσο πιο συχνά μπορείς μέσα στην ημέρα.
Με άσκηση να μην μετράς και να μην θυμάσαι τίποτα από τα στραβά του άλλου.
Φροντίζοντας το εύθραυστο και πολλές φορές κατάξερο συναισθηματικό έδαφος.
Μπαίνοντας στο σώμα στο εδώ και το τώρα. Με άσκηση δηλαδή, σβύνοντας το νου, στη βόλτα, θαυμάζοντας τον ήλιο που σε ζεσταίνει, ακούγοντας τον κάθε ήχο όταν θα ξαπλώνεις, νιώθωντας το νερό όταν πλένεις πιάτα.
Με άσκηση αφήνοντας τη δική σου φούσκα ενέργειας και μπαίνοντας πρώτα στη δική του όταν σου μιλάει για τη δουλειά, ή στης φίλης σου όταν παραπονιέται.
