Εισαγωγή στα εμβόλια

Πολλοί είναι υπέρ των εμβολίων, κάποιοι κατά. Στόχος του άρθρου είναι να βοηθήσει όλους εκείνους που θέλουν να κάνουν μια συνειδητή επιλογή. Η ιατρική εξήγηση και προσέγγιση του εμβολιασμού είναι λίγο-πολύ γνωστή.
Εδώ θα ρίξουμε λίγο φως (υπάρχουν πολλά ακόμα που μπορούν να ειπωθούν, αν προχωρήσουμε σε βάθος) στο επιχείρημα της παραδοσιακής θεραπευτικής οδού, σε εκείνο – δηλαδή – που είναι κατά του εμβολιασμού.

Σύμφωνα με τη φυσική θεραπευτική, ο εμβολιασμός είναι μια μεγάλη παρεξήγηση.

Η παρεξήγηση έγκειται στο ότι η ιατρική θεωρεί δεδομένο ότι η αιτία της ασθένειας είναι τα βακτήρια. Αν δηλαδή εκτεθούμε σε έναν ιό και κολλήσουμε, αυτό σημαίνει ότι το πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε είναι ο ιός. Η φυσική θεραπευτική όμως εντοπίζει το πρόβλημα αλλού: στο σώμα που είναι ήδη επιβαρυμένο.

Ένα υγιές, δυνατό σώμα μπορεί να εκτεθεί στον οποιονδήποτε ιό και να μην νοσήσει. Επομένως το πρόβλημα δεν είναι ο ιός, αλλά το σώμα στο οποίο ο ιός καλλιεργείται. Αυτή είναι μια εκ θεμελίων διαφορετική προσέγγιση της ασθένειας. Έτσι, εκεί που η συμβατική ιατρική εμβολιάζει με βακτήρια ελπίζοντας ότι το σώμα θα αναπτύξει ανοσία, η ολιστική φρίττει γιατί εισάγουμε ιούς, βακτήρια και παράσιτα σε σώματα που ήδη δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν.

daniel-frank-201416-unsplash

Επί πλέον, τα μαθηματικά μοιάζουν να μην ευνοούν την ιατρική θεωρία. Όταν πρωτοκυκλοφόρησε το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας, τα κρούσματα ανέβηκαν κατά 680% («The Emerging viruses» Dr. Leonard Horowitz). Το ίδιο συμβαίνει και με τα εμβόλια της γρίπης.

Ποιά είναι η αποτελεσματικότητα του εμβολίου της πολιομυελίτιδας λοιπόν, όταν μετά την κυκλοφορία του εμβολίου έχουμε την ίδια ακριβώς συμπτωματολογία κάτω από διαφορετικά ονόματα (όπως πχ. μηνιγκίτιδα και δεκάδες άλλα);

Τα συμπτώματα πολιομυελίτιδας συνεχίζουν να εμφανίζονται και μάλιστα πολύ πιο έντονα σήμερα, με 82.400 ετήσια κρούσματα στις ΗΠΑ (ναι, σε εμβολιασμένους και μη), ασχέτως αν πια οι γιατροί μετονόμασαν την ίδια ασθένεια, με πολλές διαφορετικές καινούριες λέξεις. Πολλοί αμφισβητούν τη χορήγηση του συγκεκριμένου εμβολίου, αφού για κάθε νέο κρούσμα, φαίνεται πως ευθύνεται πια αποκλειστικά και μόνο το ίδιο το εμβόλιο.

Ένα υγιές, γεμάτο ενέργεια σώμα, δεν μπορεί να νοσήσει.

Έχει ήδη τρομερή φυσική ανοσία, η οποία διαρκεί μια ζωή (σε αντίθεση με εκείνη του εμβολιασμού που υπολογίζεται ότι διαρκεί 7 χρόνια). Είναι προτιμότερο για την ολιστική μέθοδο να γίνει χρήση φυσικών αντιπαρασιτικών και στυπτικών για να καθαρίσει και να ενδυναμωθεί το σώμα, παρά να το επιβαρύνουμε με επί πλέον παράσιτα, τοξικά χημικά και ξένες πρωτεϊνες.

Ο εμβολιασμός φαίνεται πια πως οδήγησε σε μια άνευ προηγουμένου αναστολή της φυσικής ανοσίας,

προκαλώντας σωρεία τρομερών ασθενειών (ασθένειες του ανοσοποιητικού, νευρολογικές διαταραχές, υπερκινητικότητα, μαθησιακές δυσκολίες, άσθμα, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, λύκος, ρευματοειδής αρθρίτιδα, σκλήρυνση κατά πλάκας και επιληψία είναι μόνο μερικές από τις νέες ασθένειες που εμφανίστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες).

Πριν τον μαζικό εμβολιασμό (60 χρόνια) δεν είχαμε επιδημία καρκίνου, αυτοάνοσα και ο παιδικός αυτισμός δεν υπήρχε. Το εμβόλιο της ιλαράς έχει συνδεθεί με την εμφάνιση άσθματος. Το τριπλό, με νευρολογικές διαταραχές (ALS, σκλήρυνση κατά πλάκας κα). Εκείνο της Ηπατίτιδας Β (μιας ασθένειας αντιμετωπίσιμης με ποσοστά ανάρρωσης πάνω από 90%), συνδέεται με συμπτώματα αρθρίτιδας, διαβήτη, αγγειακών προβλημάτων, MS κλπ). Έρευνα στη Ν. Ζηλανδία δείχνει αύξηση στα ποσοστά των διαβητικών κατά 60% μετά τη χορήγηση του συγκεκριμένου εμβολίου.
Το British Medical Journal συνδέει το εμβόλιο της Ηπατίτιδας Β με τον αυτισμό και σύνδρομα φλεγμονών του εντέρου.

Τα εμβόλια περιέχουν πολλές φορές ζωϊκά κύτταρα, με αποτέλεσμα να γίνονται μεταλλάξεις των ιών.

Ο ιός SV40 καταδεικνύεται από τη σύγχρονη έρευνα ως υπεύθυνος για τη δημιουργία κάποιων ειδών καρκίνου στον άνθρωπο. Μάλιστα είναι ένας ιός που εξελίσσεται. Πως δημιουργήθηκε; Κατά την κατασκευή του εμβολίου της πολιομυελίτιδας, το ’50, χρησιμοποίησαν νεφρά μαϊμούδων, χωρίς να υπολογίσουν ότι θα εισάγουν έτσι στο ανθρώπινο σώμα έναν ξένο ιό που τώρα με βεβαιότητα θεωρείται καρκινογόνος.

Εφόσον χορηγούνται ιοί στο σώμα, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος μόλυνσης. Τρανταχτό παράδειγμα τα 50.000 κρούσματα ηπατίτιδας στα αμερικανικά στρατεύματα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, όταν στην προσπάθεια κατασκευής εμβολίου κατά του κίτρινου πυρετού χρησιμοποιήθηκε ορός αίματος ανθρώπου που έπασχε από ηπατίτιδα.
Λιγότερο τρανταχτές, οι θεωρίες συνωμοσίας που υποστηρίζουν ότι στοχευμένα εισάγονται ιοί μέσω των εμβολίων (λέγεται ότι ακόμα και ο ιός του AIDS πρωτοεμφανίστηκε μέσα στο εμβόλιο της ηπατίτιδας που χορηγήθηκε στις 4 μεγαλύτερες πόλεις της Β. Αμερικής, χορηγούμενος σε κοινότητες φτωχών, μεταναστών και ομοφυλόφιλων).

Πολύ συχνό επιχείρημα πολλών είναι το ότι παλαιότερα ο κόσμος πέθαινε από ασθένειες, που τώρα πια έχουν καταπολεμηθεί, αφού υπάρχουν τα εμβόλια.

Κάποιες από αυτές τις ασθένειες (όχι όλες) έχουν όντως καταπολεμηθεί. Ποιος όμως μπορεί με βεβαιότητα να πει ότι η ύπαρξη εμβολίων είναι υπεύθυνη για αυτό; Μιλούμε για επιδημίες που εμφανίστηκαν σε συγκεκριμένα γεωγραφικά και ιστορικά όρια, με πολύ συγκεκριμένες συνθήκες.

Όταν οι συνθήκες αυτές βελτιώθηκαν (νερό, τροφή, βασική καθαριότητα, συνθήκες διαβίωσης), εξαλείφθηκαν και τα κρούσματα. Πόσο αυθαιρετούμε όταν συμπεραίνουμε πως το εμβόλιο έκανε το θαύμα; Γιατί αγνοούμε παλαιότερες ιστορικά κοινωνίες και το τι κρούσματα είχαμε υπό φυσιολογικές συνθήκες ανά τους αιώνες; Πως κλείνουμε τα μάτια στην ίδια μας την ιστορία, όταν κουβαλούμε πάνω μας DNA αιώνων, από πρόγονους που ζήσαν σε διάφορες συνθήκες και επέζησαν χωρίς τη βοήθεια της τεχνητής ανοσίας; Πόσο καιρό θα μας πάρει να καταλάβουμε ότι η έκθεση στα βακτήρια, όταν γίνεται υπό φυσιολογικές συνθήκες (επαφή με τη φύση, το χώμα, απουσία χλωρίνης κλπ), μόνο να δυναμώσει μπορεί το ανθρώπινο σώμα;


Για να μην αποτελούμε μέσα καλλιέργειας τα οποία αγαπούν οι ιοί και τα βακτήρια, θα πρέπει να ακολουθήσουμε την οδό της αποτοξίνωσης. Της φυσικής διατροφής για το ανθρώπινο είδος (φρούτα και λαχανικά). Το λεμφικό τότε ρέει και δεν ευνοείται η ανάπτυξη ιών και βακτηριδίων μέσα στο σώμα, αλλά καταπολεμείται, ακριβώς όπως γίνεται με κάθε άλλη καθημερινή μας έκθεση σε εκατομμύρια βακτήρια.

Τα σώματα πια, με τη διατροφή και τον τρόπο ζωής του σύγχρονου δυτικού ανθρώπου, είναι ήδη επιβαρυμένα. Το λεμφικό σύστημα δεν είναι όπως πρέπει, κληροδοτούμε όλο και πιο αδύναμα γονίδια στις νέες γενιές με αποτέλεσμα να γεννιούνται παιδιά στα όρια της ασθένειας. Σε ένα τέτοιο σώμα, ο εμβολιασμός ίσως δεν είναι η καλύτερη λύση. Ίσως και να είναι.

Θα πρέπει κανείς να σκεφτεί πολύ σοβαρά το τι βάζει μέσα στο σώμα των παιδιών του και όχι τυφλά να υπακούει τον γιατρό. Η ιατρική πολλές φορές βλέπει μόνο την ασθένεια και δεν βλέπει τον ασθενή. Ας εξετάσουμε όλοι το τι θεωρούμε καλύτερο για τα παιδιά μας και το μέλλον αυτού του κόσμου. Κάποια στιγμή πρέπει να αναλάβεις εσύ την ευθύνη για την υγεία σου. Όταν ταϊζω το παιδί μου τόστ και κρουασάν για πρωϊνό και μου αρρωστήσει, θα πρέπει κάποια στιγμή να αναρρωτηθώ αν υπεύθυνος είναι ο ιός, ή εγώ.

Σχετικά άρθρα

Aνακαλύψτε

Popular Categories

Comments

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

Privacy Settings
We use cookies to enhance your experience while using our website. If you are using our Services via a browser you can restrict, block or remove cookies through your web browser settings. We also use content and scripts from third parties that may use tracking technologies. You can selectively provide your consent below to allow such third party embeds. For complete information about the cookies we use, data we collect and how we process them, please check our Privacy Policy