Εσύ πόσο πλαστικό καταπίνεις;

Δεν νοείται η έννοια της προσωπικής υγείας σε έναν κόσμο που κακοποιείται διαρκώς περιβαλλοντικά. Η υγεία μας και η κατάσταση της φύσης είναι δύο έννοιες αλληλένδετες. Ο ανθρώπινος οργανισμός τις τελευταίες δεκαετίες βάλλεται από ένα πλήθος χημικών – και όχι μόνο- επιθέσεων, τις οποίες δεν είναι προειτοιμασμένος να αντιμετωπίσει σωματικά. Μπορεί όμως ο καθένας από εμάς να αναλάβει την υγεία του και να πάρει μια διαφορετική θέση σε σχέση με τη “χρήση” του πλανήτη.

Ο κόσμος μας μετατρέπεται από φυσικός σε πλαστικό, αφού κάθε πλαστική συσκευασία κάνει έως 450 χρόνια να διαλυθεί στο περιβάλλον

Από τη στιγμή που τελειώνουμε με τη χρήση του πλαστικού, αυτό διασπάται σε όλο και μικρότερα κομμάτια με αποτέλεσμα να δημιουργήσει τη συσσώρευση μικροπλαστικών στην φύση. Το μέγεθος αυτών των κομματιών μπορεί να είναι μικρότερο από τον κόκκο ενός σουσαμιού, ή μπορεί ακόμα να έχει τη μορφή σκόνης. Αυτή η σκόνη κατακλύζει πιά το περιβάλλον σε τέτοιο βαθμό που εντοπίζεται ακόμη και στο πόσιμο νερό και στον ίδιο τον ανθρώπινο οργανισμό. Συγκεκριμένα δεδομένα σχετικά με τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και το σώμα ακόμη δεν υπάρχουν. Κατά τις ολιστικές μεθόδους ίασης όμως, οτιδήποτε δεν είναι φυσικό, αποτελεί εμπόδιο για το σώμα.

Η μόλυνση των ωκεανών από τα πλαστικά είναι γνωστή, με ολόκληρα νησιά να σχηματίζονται από τη συσσώρευση πλαστικών συσκευασιών και αντικειμένων. Αυτές οι μεγάλες πλαστικές μάζες, εκτίθενται στο φως του ήλιου και διασπώνται. Κατά τη διάσπαση εκλύονται κι άλλα χημικά στο νερό, ενώ βαρέα μέταλλα και άλλες τοξικές ουσίες φαίνεται πως προσκολλώνται στην επιφάνεια αυτών των πλαστικών.

Σύμφωνα με τα τωρινά δεδομένα, οι μελετητές ισχυρίζονται, πως έως το 2050 η ποσότητα πλαστικού που θα φτάσει τις χωματερές θα είναι 12.000 εκατομμύρια τόνοι

Ενώ οι σακούλες και τα άδεια μπουκάλια επιπλέουν, οι επιστήμονες μας προειδοποιούν πως οι μεγαλύτερες ποσότητες μικροπλαστικών βρίσκονται στον βυθό. Τα μικροπλαστικά -όπως και κάθε άλλου είδους μόλυνση- καταλήγουν στα θαλάσσια ύδατα και μάλιστα μπαίνουν στην τροφική αλυσίδα, αφού τα ψάρια καταπίνουν σημαντική ποσότητα καθώς τρέφονται. Ίσως ακόμη να μπερδεύουν τα μικροπλαστικά με πλαγκτόν. Ακόμα και στους πάγους της Αρκτικής βρέθηκαν 12.000 ίνες μικροπλαστικών σε κάθε λίτρο θαλάσσιου πάγου.

Εκτός από τα θαλάσσια ύδατα, το μικροπλαστικό έχει περάσει και στο πόσιμο νερό. Το νερό της βρύσης καθώς και το εμφιαλωμένο. Σύμφωνα με την έρευνα το 93% των εμφιαλωμένων νερών περιέχουν πλαστικό.

Υπάρχουν τα πρωτογενή μικροπλαστικά, σε μορφή μικροσφαιριδίων σε οδοντόκρεμες και προϊόντα απολέπισης ή ακόμα και σε μέικαπ με glitter, αποσμητικά και βαφές μαλλιών. Υπάρχουν και τα δευτερογενή. Εκείνα δηλαδή που παράγονται από τη διάσπαση μιας μεγαλύτερης πλαστικής κατασκευής. Τα συνθετικά υφάσματα είναι άλλη μια πηγή μικροπλαστικών, ιδίως εκείνα με μικροϊνες ή τα fleece. Ένα συνθετικό ύφασμα θα παράξει κατά μέσο όρο 1.900 ίνες σε κάθε πλύσιμο. Οι ίνες αυτές αποτελούν το 85% των μικροπλαστικών που βρέθηκαν στις θάλασσες. Ακόμη και τα λάστιχα των αυτοκινήτων παράγουν 20 γραμμάρια πλαστικής σκόνης για κάθε 100 χιλιόμετρα που διανύουν.

Οι ουσίες αυτές φαίνεται πως έχουν περάσει και στην τροφική αλυσίδα με τα ψάρια να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο (55% των ψαριών που θεωρούνται βρώσιμα περιέχουν πλαστικό!).

Τα μικροπλαστικά μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό.

Μια μελέτη του 2018 βρήκε πλαστικό στο ανθρώπινο πεπτικό σύστημα. Λόγω του ότι το πλαστικό κατακλύζει τη ζωή μας, δεν είναι σαφές αν το εισπνέουμε, το πίνουμε, το τρώμε, ή όλα τα παραπάνω. Οι τωρινοί υπολογισμοί δείχνουν πως ο μέσος ενήλικας καταπίνει όσο πλαστικό έχει μια πιστωτική κάρτα, μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας (ξαναδιάβασε την πρόταση).
Μια ακόμη πιο πρόσφατη μελέτη εντόπισε μικροπλαστικά στον ανθρώπινο πλακούντα. Αυτό σημαίνει ότι μέσα στη βασική πηγή θρέψης του εμβρύου περιέχεται το πλαστικό στο καθημερινό του “διαιτολόγιο”. Το πλαστικό -αν και δεν υπάρχει ο χρόνος να το αναλύσουμε σε αυτό το άρθρο- είναι γνωστό ότι επηρεάζει το ενδοκρινικό σύστημα προκαλώντας ορμονικές διαταραχές και άλλα πολλά. Σαν να μην έφτανε ο πλακούντας, Ιρλανδοί επιστήμονες εντόπισαν έως και 16.2 εκατομμύρια μικροπλαστικών ανά λίτρο γάλακτος, όταν τα βρέφη ταϊζονται με μπιμπερό (τα μπιμπερό εκτίθενται σε υψηλές θερμοκρασίες προκειμένου να απολυμανθούν). Στην καθημερινότητά τους λεει τα μωρά μπορεί να καταπιούν έως και 4.5 εκατομμύρα μικροπλαστικών ινών.

Μπορείς άμεσα να μειώσεις τη χρήση πλαστικού με τους εξής τρόπους:

*Κουβάλα δικό σου ποτήρι για τον καφέ, μπουκάλι για το νερό και τσάντες για τα ψώνια. Ψώνισε χωρίς συσκευασίες από μαγαζιά που πουλάνε χύμα προϊόντα.

*Δώσε προσοχή στα υφάσματα που φοράς. Ας μην ξεχνάμε πως παραδοσιακά τα φυσικά υφάσματα συνεργάζονται καλά με το σώμα, ενώ τα συνθετικά του στερούν τη ζωτική ενέργεια. Ποτέ ξανά φλις.

*Επίλεξε αντικείμενα που αντέχουν στο χρόνο. Εμμηνοροϊκό κύπελλο αντί για σερβιέτες, γυάλινα τάπερ αντί για πλαστικά κοκ. Ξαναχρησιμοποίησε βαζάκια κλπ.

*Γέμισε το πλυντήριο τελείως, πλύνε σε χαμηλές θερμοκρασίες και προτίμησε υγρά απορρυπαντικά ρούχων αντί για σκόνες.

*Αγόρασε λιγότερα. Πες όχι στα “δωρεάν”.