Όταν κανείς ακούει τη λέξη «μεταλλαγμένα» σκέφτεται πως θα έπρεπε ίσως να τα αποφύγει. Οτιδήποτε πειράζεται σε εργαστήριο και καταλήγει στο πιάτο μας ακούγεται τρομακτικό. Ο αντίλογος βέβαια υποστηρίζει πως οι μέθοδοι που ακολουθούνται κάνουν τις καλλιέργειες πιο ανθεκτικές, πως παράγονται έτσι τόσο μεγάλες ποσότητες τροφής που λύνουν το πρόβλημα του υποσιτισμού στον πλανήτη.
[Κανείς τους βέβαια δεν αναφέρει ότι η ύπαρξη ενός «τρίτου κόσμου» εξυπηρετεί οικονομικά και πολιτικά εκείνες τις ίδιες χώρες που ανακάλυψαν τη γενετική παρέμβαση στα τρόφιμα. Ούτε θα ακούσεις ποτέ, ότι ένα από τα βασικά προβλήματα στη γη είναι ότι λόγω της επέκτασης της κτηνοτροφίας, συρρικνώνονται τα καλλιεργούμενα εδάφη και ότι η λύση δεν είναι τα μεταλλαγμένα, αλλά μια εκ θεμελίων αναθεώρηση του τι είναι φαί και τι όχι].
Είναι δεδομένο ότι οι καλλιέργειες αυτές είναι καταστροφικές για τη φύση, το περιβάλλον και τον πλανήτη. Τι προκαλούν όμως στο σώμα;
Η μετάλλαξη επιτυγχάνεται όταν γενετικό υλικό από έναν οργανισμό, εισάγεται σε ένα άλλο είδος. Η εισαγωγή του γενετικού υλικού, γίνεται με έναν «promoter», έναν γενετικό κώδικα που διασφαλίζει ότι ο στόχος (π.χ το άκακο καλαμπόκι) θα αντιγράψει το υλικό αυτό. Το φυτό όμως, μεγαλώντας πολλαπλασιάζει το γονίδιο που του επιβάλλει ο promoter, αντί για τα θρεπτικά συστατικά και τα φυσικά στοιχεία του.
Συμπέρασμα #1 το αποτέλεσμα είναι φυτά λιγότερο θρεπτικά.
Το πρόβλημα με τα μεταλλαγμένα δεν σταματάει εδώ όμως, αλλά εντείνεται όσον αφορά το θέμα των φυτοφαρμάκων. Τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα, είναι περισσότερο ανθεκτικά καθώς
- είτε έχουν εμβολιαστεί με μύκητες, ιούς, πρωτόζωα και βακτήρια που λειτουργούν ως φυτοφάρμακα
- είτε έχουν μεταλλαχθεί ώστε να παράγουν αυτά τα ίδια τα φυτά κάποιου είδους φυτοφάρμακο (εκείνο το καλαμπόκι δεν είναι τόσο άκακο πια…)
- είτε είναι τόσο δυνατά ώστε αντέχουν μεγάλες ποσότητες φυτοφαρμάκων (hello γλυκοφοσάτη) χωρίς να καταστραφούν τα ίδια
Το πρόβλημα:
- Οι ιοί και τα βακτήρια που φέρουν τα μεταλλαγμένα φυτά που τρώμε, επηρεάζουν την ευαίσθητη αλλά πολύ σημαντική ισορροπία των δικών μας βακτηριδίων του πεπτικού συστήματος (μικροβίωμα).
- Τα φυτοφάρμακα προκαλούν τρύπες στο πεπτικό σύστημα των εντόμων, έως ότου τα έντομα κυριολεκτικά σκάνε σαν βόμβες. Ευτυχώς οι άνθρωποι είμαστε πιο ανθεκτικοί και αντί να σκάμε, παθαίνουμε σπαστικές κολίτιδες, Chron’s, σύνδρομο του ευεραίθιστου εντέρου.
Συμπέρασμα #2 καταστροφή του πεπτικού συστήματος.
Τέλος, το φαί μας έχει DNA. Το DNA είναι δομημένο με έναν αναμενόμενο, φυσικό τρόπο για το σώμα. Με τη μάσηση, τα ένζυμα και τα πρώτα στάδια της πέψης, αυτό το DNA αρχίζει και διασπάται σε κομμάτια. Το σώμα διαβάζει και αναγνωρίζει τα κομμάτια αυτά και τα χρησιμοποιεί για τη δημιουργία και την συντήρηση των βασικών λειτουργιών του. Όταν όμως αλλάζει η δομή της παλίνδρομης αλληλουχίας στα μεταλλαγμένα, το σώμα καταλήγει να πρέπει να διαχειριστεί κομμάτια που δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει. Αυξάνονται επομένως τα εσωτερικά «απόβλητα» του σώματος που συσωρεύονται επιβαρύνοντας πρώτα το λεμφικό μας σύστημα και μετά όλα τα άλλα.
